Zaag- en hakwerk-open haard

Hierbij een vervolg op “je moet er wel wat voor doen”.  Na dagen  zagen van boomstammen in hakklare brokken en het in stukken hakken daarvan was ik blij dat het eind in zicht kwam.

Echter, een aantal weken geleden werd ik na een weekend bijna bedolven onder een stapel boomstammen. Door een vrachtauto was een flinke stapel stammen bezorgd op mijn tuin. Dus, zowel de ketting van zaag en de bijl gescherpt. En dat betekend met nieuwe energie zagen en hakken. Bij al deze activiteiten ben je sterk afhankelijk van de weersomstandigheden.
Alles met elkaar heeft het dagen geduurd voor ik de stapel boomstammen zag slinken.    
Met een goede kettingzaag is het zagen geen probleem, het hakken vergt wat meer inspanning. Bij het hakken vliegen je, bij wijze van spreken, de brokken om de oren. Je kunt dit voorkomen door op het hakblok een autoband vast te zetten.

Daarin plaats je de schijf  en hakt deze vervolgens in mootjes. Op deze manier gaat het lekker snel. Voorlopig heb ik voldoende open haard hout. Nu moet het droogproces het verdere werk doen. Over twee jaar, is dit hout voldoende gedroogd om te worden gebruikt in de haard.   

Oldman Rivier - Lethbridge - brug over de Oldman Rivier

In Lethbridge is het de stalen spoorbrug over de Oldman Rivier die je moet hebben gezien. Deze brug is de grootste spoorwegbrug in Canada. De bouw begon in de zomer van 1907. De laatste ligger werd in juni 1909 geplaatst. De brug werd voltooid in augustus 1909.  

Onder de brug staand en omhoog kijkend zie je een ongelooflijk prachtig stalen kunstwerk. Dit is waar je naar op zoek bent. Het stoomtijdperk mag dan ten einde zijn, maar het denderen van een trein over de brug ver boven je hoofd veroorzaakt, of je wilt of niet, kippenvel.

https://www.youtube.com/watch?v=xTnw_MmVptQ

Fort Steele - Canadian Pacific Railway

We missen de afslag, en dat betekend 40 km terug, naar Fort Steele Heritage Town. Het is 31 graden aan het begin van de middag.

We zijn niet de enige bezoekers maar krijgen alle aandacht van de smid, de leerbewerker en bewoners van de verschillende huisjes. Het theater is leeg maar wel te bezoeken evenals de kerk en school.

Je waant je beslist terug in de tijd van de goudzoekers.

We horen en zien de stoomtrein vertrekken. We hebben zoiets van, die komt wel terug en dan nemen we de volgende. Tja, voor je het weet vertrekt de volgende en deze is dan meteen de laatste rit voor vandaag. We doen nog een rondje park om tot de ontdekking te komen dat nog niet alles hebt gezien. We moeten verder. Na een overnachting in het East Kootenay Motel in Fernie. Na de overnachting volgen we onder blauwe lucht de Highway 3 door de Crownsnest Pass. Het is ook de route door het steenkolengebied van Alberta. Weerszijden van de weg de vervallen gebouwen van gesloten kolenmijnen. We volgen de Crowsnest Highway richting Lethbridge.

We maken een zijsprong naar  de “Frank Slide”. Het mijnwerkersplaatsje werd in 1903 overvallen door een lawine van stenen en rotsen. We lezen daar op een informatiebord:Op 29 april 1903 om 10 over 4 in de nacht stortte van de Turtle Mountain 30 miljoen kubieke meters rots bulderend in 90 seconden naar beneden. Een groot deel van het mijnwerkersplaatsje Frank werd begraven onder het puin. In amper 100 seconden werd 3 vierkante kilometer bedekt met een laag steen, die er nu nog ligt. Meer dan 70 mensen raakten bedolven onder het puin. Op het moment na de instorting van de berg hadden slechts weinigen door wat er was gebeurd. De meeste bewoners dachten dat er sprake was geweest van een ongeluk in de mijn, dit vanwege de vele explosies die dagelijks plaats vonden bij het delven van steenkool. Zodra het licht werden de overlevenden uit het puin gehaald. Het pad van de instorting had het plaatsje Frank net gemist, maar de mijnwerkershuizen aan de voet van de berg waren compleet verdwenen. De mensen die aan de voet van de berg kampeerden waren eveneens bedolven onder het puin. Ook de spoorlijn van de Canadian Pacific Spoorlijn was begraven en daarmee ook de telegraaflijnen. Men realiseerde zich dat over 30 minuten een trein zou arriveren. Twee mannen renden de trein tegemoet om deze tot stoppen te brengen en redden aldus ontelbare levens. De mijnwerkers in de berg hadden de ernst van de situatie al snel in beeld. Door de instorting van de berg was de afvoer van de Oldman River geblokkeerd en het water begon de mijn in te stromen. Na 14 uur onafgebroken werken door de steenkolenlaag hoorden ze een aantal meters boven hun hoofd de reddingsploeg aan het werk en groeven naar elkaar toe. Toen ze de mijn verlieten zagen ze voor het eerst wat er met hun gezinnen was gebeurd. De oorzaak van het instorting is waarschijnlijk het bevriezen van scheuren in de buurt van de top. De indianen in het gebied meden Turtle Mountain. Voor hen was het de “Moutain that walked”. Hun legende zou inderdaad waarheid worden.