Spiraal Tunnel - Canadian Pacific Railway

Rechts van ons de Fraser Rivier en aan de andere zijde van de weg een landschap met farmers en hier en daar een koe. Een dorpje van enige omvang is, denken we, McBride. Aan het bord boven de toegangsweg moet het wel bijzonder zijn, een in staal uitgesneden stoomlocomotief. Een aanduiding die niets te vragen overlaat. Het blijft echter bij de mainstreet die rechtstreeks leidt naar het historische stationsgebouw en een aantal zijstraten. Nu we toch in de buurt zijn overnachten wij in de North Country Lodge. Het ligt ligt niet op onze route, maar je moet hem  wel hebben gezien.

De Spiral Tunnel. Over deze tunnel krijgen wij het volgende mee: De voltooiing van de spoorweg in dit berggebied ging niet zonder problemen. Vanwege de tijdsdruk de aanleg sneller af te krijgen werd de afdaling van de Kicking Horse Pass naar de riviervallei aangelegd op een steile helling met een dalingspercentage van 4,5%. Dit was meer dan tweemaal het maximaal toegestane percentage. Tal van ontsporingen waren het gevolg.

Als voorbeeld voor de oplossing van het afdalingsprobleem werd gekozen voor het type spiraaltunnel zoals in Oostenrijk is aangelegd. De aanleg van de Spiraal Tunnels begon in 1907. Nu rijden de treinen door twee lussen diep in de bergen en is het dalingspercentage op de lijn verminderd tot 2,2% en is het aantal ongevallen drastisch afgenomen. Op weg naar de Spiraal Tunnels passeren wij de trein. Het duurt echter nog ruim een half uur voor  wij de immens lange vrachttrein van de Canadian Pacific het rondje tunnels zien doen. Fototoestellen klikken onophoudelijk en filmcamera’s volgen iedere beweging. Dat niet iedereen, in de meeste gevallen de meegekomen partner, van het schouwspel geniet, is van gezichten af te lezen.

Beneden ons rijden de laatste wagons terwijl ver voor ons de locomotief met het begin van de trein naar buiten komt. Even later komt dezelfde locomotief uit een hoger gelegen tunnel weer in beeld. We hebben het mee mogen maken. De camera’s worden ingepakt. De treinkenners knikken vriendelijk naar elkaar, en het uitzichtplateau loopt leeg.

Canadian Pacific Railway - The Prince George Railway & Forestry Museum

Barkerville is het voorbeeld van een laat 19^e eeuws stadje in British Columbia. Na Billy Barkers goudvondst groeide het aantal inwoners snel naar de 10.000 en ging men er prat op de grootste stad ten westen van Chicago en ten noorden van San Francisco te zijn. Het was echter een zooitje, met onregelmatige houten stoepen hoog boven een smalle weg. In 1868 brandde het af, maar werd grotendeels herbouwd. Tegen 1930 was het zo goed als weggekwijnd. Maar in de afgelopen decennia zijn veel gebouwen fraai gerestaureerd.

Er is ontzettend veel te zien. Eén van de hoogtepunten is het grote waterwiel waar een stukje toneel wordt opgevoerd rond de goldpanning. In de J.P. Talor Drug Store kopen we een puntzak originele drop. Dubbel gezouten, zo uit de goudzoekerperiode. Bij nadere bestudering van het puntzakje lezen we de letters op de dropjes. “DZ”, dus rechtstreeks uit Nederland in de puntzakjes van Barkerville.

De vriendelijkheid waarmee we worden begroet en de aandacht die we krijgen is niet in woorden uit te drukken. Een bezoek aan Barkerville is, wil je in kijkje in het verleden van Canada meemaken, een must. We overnachten in het enige motel in Wells, “Wells, the place to be” lezen we in een folder.

Het is een dorpje van niks, maar de kleurig beschilderde huizen zijn een lust voor je ogen.

Het is a long way to go naar Prince George. Als we hier en daar vertellen dat we richting Prince George gaan is steevast de vraag, wat hebben jullie daar te zoeken? Het is een gat van niks. Wij gaan voor The Prince George Railway & Forestry Museum daar.

Volgens de reisgids moet je dit museum hebben gezien. Het is de thuisbasis van de grootste collectie spoorweggeschiedenis in British Columbia. De collectie dateert uit de jaren 1899 tot de jaren.

De collectie zier er indrukwekkend uit, met inbegrip van een stoomlocomotief uit 1906, maar het kan beter is onze ervaring. Maar, ook hier aardige mensen die het museum met heel veel plezier runnen.

Kamloops Heritage Railway-Canadian Pacific Railway -

Canadian Pacific Railway - Kamloops Heritage Railway

Yale is gelegen aan de zuidelijke ingang van de spectaculaire Fraser Canyon en is één van de oudste en meest historische gemeenschappen in het zuidwesten van Brits Columbia. Tijdens ons verblijf in Yale wandelen we langs de oever van de Fraser River, bezoeken een erfgoedhuis uit 1868, nu museum, en één van de oudste kerken van British Columbia, de Church of St. John the Divine, gebouwd in 1863.

Yale was ook het eindpunt van de Fraser River sternwheelers voor diegenen die reisden op en neer over de rivier. Aan de waterkant zijn de oude ringen waaraan ’s avonds de sternwheelers aanlegden terug te vinden. In Hell’s Gate, een vernauwing van in de rivier waar het water zich met geweld door heen wringt, dalen we af met de Airtram naar de overzijde van de Fraser River. 150 meter naar beneden.

Onder ons de herrie van het stromende water en voor ons het geluid van passerende treinen die zich door de pas wringen. Op het terras staat het fornuis van de lang geleden overleden Chinese kok. Het staat er bewegingloos en koud bij. Het verhaal gaat dat de kookkunst van Ah Foo Yu bijzonder werd gewaardeerd door de spoorwegwerkers. Er brak dan ook een hels kabaal uit toen hij werd ontvoerd door een rivaliserend kamp. Erger nog, het fornuis weigerde warm te worden. Uiteindelijk is Ah Foo Yu gevonden en terug gebracht en hij bleef maaltijden bereiden tot zijn dood op 10 juli 1880. De legende wil dat jaarlijks het fornuis op zijn overlijdensdag uit zichzelf warm wordt. Op ons het programma staat de Kamloops Heritage Railway.

De postkoets loopt net binnen, maar voor we de auto hebben geparkeerd is de stoomtrein vertrokken. In de blakende zon wachten we op de volgende trein.

Ondertussen wordt een wachtende trein overvallen door een wild om zich heen schietende roversbende. Het loopt allemaal met een sisser af. De postkoets brengt in historische kleding gestoken passagiers naar de trein. Na een aantal uren wachten vertrekt de trein.

Deze wordt getrokken door stoomlocomotief Canadian National Railway 2141, de “Spirit of Kamloops”. 

Othello Tunnels nabij Hope-Canadian Pacific Railway -

Canadian Pacific Railway - Othello Tunnels

Met als beginpunt Vancouver reizen we met de auto door British Columbia en Alberta. Het zoeken naar het verleden wat treinen betreft is niet het hoofddoel, maar als het toch op je weg komt dan is het een goede samenloop van de omstandigheden. Rijdend over de Highway 1, in de wijde delta van de Fraser River, arriveren we in het plaatsje Hope. In en om Hope is de film First Blood  met Sylvester Stallone opgenomen. Je kunt in Hope de Rambo-walking Tour maken. Dit is een route langs alle gebouwen en plaatsen waar de film is opgenomen. 

We staan stil bij de brug over de Coquihalla River.  In de film stortte Sylvester zich van deze brug in de rivier. Na het bewonderen van de brug, in de film lijkt het hoogteverschil tussen brug en water aanzienlijk, rijden we door naar de Othello Tunnels. In 1914 besloot de Canadian Pacific Railway dat er een trein verbinding moest komen door de Kootenay regio naar de kust, de Kettle Valley Trail. Bij Hope werd de spoorlijn over en door een diepe nauwe kloof aangelegd. Dit maakte de bouw van 5 tunnels en 4 bruggen noodzakelijk.

Rechts van de hoofdingang zijn in de rotswand de boorgaten, die gebruikt werden om de bergwand met dynamiet op te blazen, terug te vinden.

Vanaf 1914 denderden de stoomtreinen van de Canadian Pacific Railway door de nauwe in de rotsen uitgehakte tunnels. In de jaren 50 werden de tunnels overbodig. Het spoor werd geruimd en werd de spoorverbinding een wandelpad.  Ook bij de Othello Tunnels zijn delen van de eerste Rambo film opgenomen. Een van de locaties, die waar Sylvester Stallone aan de klift hang terwijl vanuit een helikopter alle moeite wordt gedaan hem neer te schieten, is makkelijk te herkennen. Wandelend door de tunnels krijg je het gevoel dat ieder moment een stoomtrein kan naderen.

Hollandsche Spoorweg Maatschappij - uniformknoop

Bij het schoonmaken van een sloot in de buurt lag in de bagger een voorwerp waar je in eerste oogopslag niet iets bijzonders in mee kon. Een klont zwarte aarde en het zag er niet uit. Maar toch, het had wel iets en je moest echt goed kijken om er een voorwerp in te ontdekken.

Na de eerste schoonmaak bleek het op een knoop lijkend voorwerp te gaan. Het vergde best wel veel poetswerk om de knoop schoon en glimmend te krijgen. Na enig onderzoek via internet blijkt het te gaan om een knoop van een uniform van de Hollandsche Spoorweg Maatschappij uit ca. 1860. Nu op zoek naar de bijhorende uniform.